یاس خوشبو ی عالم

ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺭﻙ , ﭼﻨﺪ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ :

1. ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻔﺎﺭﻩ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ .

2. ﻏﺴﻞ ﺍﺳﺖ .

3. ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ (ﻉ ) ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻌﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻘﺒﺮ ﻣﻄﻬﺮ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺳﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻣﻌﺮﻭﻓﻪ (ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻟﻠﻪ ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﺭﺍﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﺍﺳﺖ .

4. ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺗﻌﻮﻳﺬﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ (ﺳﻴﺪ) ﺩﺭ (ﺍﻗﺒﺎﻝ ) ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

5. ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﺠﺪﻩ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺻﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺷﻜﺮ ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ, ﭘﺲ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ:

(( ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺍﻧﻰ ﺍﺳﺌﻠﻚ ﺑﺎﻥ ﻟﻚ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺍﻟﺦ .

)) ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﺰﻭﺍﻝ ﺑﻜﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻛﻌﺖ ﺍﻭﻝ (ﻗﺪﺭ) ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﻡ (ﺗﻮﺣﻴﺪ) ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ .

6. ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻛﻨﺪ, ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺯﻭﺍﻝ ﺑﻪ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ . ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻛﻌﺖ (ﺣﻤﺪ) ﻳﻚ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻭ (ﺗﻮﺣﻴﺪ) ﻭ (ﺍﻧﺎ ﺍﻧﺰﻟﻨﺎﻩ ) ﻭ (ﺁﻳﺔ ﺍﻟﻜﺮﺳﻰ )(44) ﺭﺍ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺩﻩ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺣﺞ ﻭ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻋﻤﺮﻩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻗﻀﺎﺀ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﻳﻨﺪﻋﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ:

ﺭﺑﻨﺎ ﺍﻧﻨﺎ ﺳﻤﻌﻨﺎ ﻣﻨﺎﺩﻳﺎ ﺍﻟﺦ .

7. ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺩﻋﺎﻯ (ﻧﺪﺑﻪ ) ﺭﺍ.

8. ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺩﻋﺎﻯ

(( ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺍﻧﻰ ﺍﺳﺌﻠﻚ ﺑﺤﻖ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺒﻴﻚ ﻭ ﻋﻠﻰ ﻭﻟﻴﻚ ﺍﻟﺦ .

)) ﻛﻪ (ﺷﻴﺦ ﻣﻔﻴﺪ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺩﻋﺎﻫﺎﻯ ﻣﺒﺴﻮﻃﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ (ﺳﻴﺪ) ﺩﺭ (ﺍﻗﺒﺎﻝ ) ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

9. ﺁﻧﻜﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﺆ ﻣﻨﻰ ﺭﺍ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﻳﺪ:

(( ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﺟﻌﻠﻨﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺘﻤﺴﻜﻴﻦ ﺑﻮﻻﻳﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺍﻻﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ .

))

ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ:

(( ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﻛﺮﻣﻨﺎ ﺑﻬﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻭ ﺟﻌﻠﻨﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻮﻓﻴﻦ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﺍﻟﺬﻯ ﻋﻬﺪﻩ ﺍﻟﻴﻨﺎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﻭ ﺍﺛﻘﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻻﻳﻪ ﻭ ﻻﺓ ﺍﻣﺮﻩ ﻭ ﺍﻟﻘﻮﺍﻡ ﺑﻘﺴﻄﻪ ﻭ ﻟﻢ ﻳﺠﻌﻠﻨﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﺠﺎﺣﺪﻳﻦ ﻭ ﺍﻟﻤﻜﺬﺑﻴﻦ ﺑﻴﻮﻡ ﺍﻟﺪﻳﻦ .

))

ﺑﺪﺍﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ ﺟﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﻴﻜﻮ ﻭ ﺯﻳﻨﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺷﺎﺩﻯ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﻋﻔﻮ ﺍﺯ ﺗﻘﺼﻴﺮﺍﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ ﻋﻴﺎﻝ ﻭ ﺍﻃﻌﺎﻡ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﺑﺎ ﻣﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺗﺒﺴﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺷﻜﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺠﺎﻯ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﺠﻬﺖ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﻭﻻﻳﺖ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻛﺜﺎﺭ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﻃﺎﻋﺎﺕ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﻳﻚ ﻓﻀﻴﻠﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﻜﺪﺭﻫﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﻛﺴﻰ ﺑﺒﺮﺍﺩﺭ ﻣﺆ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﻫﺪ, ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻭ ﻃﻌﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻤﺆ ﻣﻨﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻣﺜﻞ ﻃﻌﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺻﺪﻳﻘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻮﻟﻰ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻥ ﻏﻤﻬﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ .

ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ (ﻉ ) ﺑﺮ ﺳﺎﺣﺮﺍﻥ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ (ﻉ ) ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﻼﻣﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ (ﻉ ), ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ - ﻧﻮﻥ ﺭﺍ ﻭﺻﻰ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ (ﻉ ), ﺷﻤﻌﻮﻥ ﺍﻟﺼﻔﺎ ﺭﺍ ﻭﺻﻰ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ (ﻉ ) ﺭﻋﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺘﺨﻼﻑ (ﺁﺻﻒ ﺑﻦ ﺑﺮﺧﻴﺎ) ﺍﺷﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ(ﻉ ) ﻣﺎ ﺑﻴﻦ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺮﺍﺩﺭﻯ ﺍﻓﻜﻨﺪ.

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺮ ﺧﻼﻓﺖ , ﺑﻌﺪ ﺍﺯ (ﻋﺜﻤﺎﻥ ) ﭼﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺳﻨﻪ 35, ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺨﺎﻧﻪ (ﻋﺜﻤﺎﻥ ) ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﻭ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ, ﻏﻴﺮ ﻣﺪﻓﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻛﺴﻰ ﺟﺮﺋﺖ ﺩﻓﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺟﺴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ, ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﭘﺎﻳﺶ ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺑﺘﺨﺘﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ. ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻘﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﻧﺪ, ﻣﺼﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻫﻤﻰ ﺍﻓﻜﻨﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺴﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻧﺒﺮﺩ. ﻻﺟﺮﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ (ﺣﺶ ﻛﻮﻛﺐ ) ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺟﻬﻮﺩﺍﻥ ﺑﻮﺩ, ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍ ﮔﺸﺖ , ﺣﻜﻢ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻘﻴﻊ ﺍﺯ ﺁﻧﺴﻮﻯ ﻛﻪ (ﻋﺜﻤﺎﻥ ) ﺩﻓﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺨﺎﻙ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺪﻓﻦ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻳﺎﻓﺖ .

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﺳﻨﻪ 672, ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻟﻤﺤﻘﻘﻴﻦ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺍﻟﻤﻮﺣﺪﻳﻦ ﺣﺠﻪ ﺍﻟﻔﺮﻗﻪ ﺍﻟﻨﺎﺟﻴﻪ ﺍﻟﺨﻮﺍﺟﻪ ﻧﺼﻴﺮ ﺍﻟﻤﻠﺔ ﻭ ﺍﻟﺤﻖ ﻭ ﺍﻟﺪﻳﻦ (ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺍﻟﻄﻮﺳﻰ ) ﺍﺻﻠﺶ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﻙ (ﺟﻬﺮﻭﺩ) ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻌﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ (ﻭﺷﺎﺭﻩ ) ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﺕ (ﻗﻢ ) ﺍﺳﺖ . ﭼﻮﻥ ﻣﻮﻟﺪ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﺩﺭ (ﻃﻮﺱ ) ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻪ (ﻣﺤﻘﻖ ﻃﻮﺳﻰ ) ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ . ﻣﺪﻓﻨﺶ ﺩﺭ ﺑﻘﻌﻪ ﻛﺎﻇﻤﻴﻪ (ﻉ ) ﺩﺭ ﺳﻤﺖ ﺳﺮ, ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻌﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ (ﻧﺎﺻﺮ ﻋﺒﺎﺳﻰ ) ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻭ ﻧﺸﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ (ﺭﺻﺎﻓﻪ ) ﺩﻓﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻏﺮﺍﺋﺐ ﺍﺗﻔﺎﻕ , ﺭﻭﺯ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺣﻔﺮ ﺁﻥ ﻗﺒﺮ ﺑﺎ ﺭﻭﺯ ﻭﻻﺩﺕ (ﻣﺤﻘﻖ ﻃﻮﺳﻰ ) ﻳﻜﻰ ﺑﻮﺩﻩ .

ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻭﻓﺎﺕ ﺑﺂﻧﺠﻨﺎﺏ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺠﻒ ﺣﻤﻞ ﻛﻨﻴﻢ . ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ﺍﺯ (ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻮﺳﻰ )(ﻉ ) ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﻨﻢ .

(ﻓﺎﺿﻞ ﺍﺷﻜﻮﺭﻯ ) ﺩﺭ (ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ) ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺭﺍ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ﻧﻘﻞ ﻧﻴﺴﺖ .

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ, ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﻴﺦ ﺍﺟﻞ ﺍﻋﻠﻢ (ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻌﺎﻟﻰ ﻛﺮﻛﻰ ) ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ (ﻣﺤﻘﻖ ﺛﺎﻧﻰ ) ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻟﻤﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻼﻫﻮﺕ , ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﻼﻟﺖ ﺷﺎﺀﻧﺶ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻧﺴﺘﻜﻪ ﺫﻛﺮ ﺷﻮﺩ. ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﻓﺎﺗﺶ : ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﺷﻴﻌﺔ 940 -.

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ,, ﺳﻨﻪ 1144, ﻭﻓﺎﺕ ﻛﺮﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﻟﻤﻮﻟﻰ (ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻔﺘﺎﺡ ﺗﻨﻜﺎﺑﻨﻰ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻧﻰ ) ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺴﺮﺍﺏ ﺗﻠﻤﻴﺬ ﺻﺎﺣﺐ ﺫﺧﻴﺮﻩ ﻣﺤﻘﻖ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﻳﻦ ﺗﺎﺀﻟﻴﻔﺎﺗﻰ ﺩﺍﺭﺩ. ﺻﺎﺣﺐ (ﺭﻭﺿﺎﺕ ) ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻰ ﺟﻨﻰ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺍﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ , ﻣﻘﺎﻡ ﻧﻘﻠﺶ ﻧﻴﺴﺖ .