یاس خوشبو ی عالم

طلبه که باشی،یه وقتایی دلت می شکنه…

طلبه که باشی،می فهمی نمیتونی عادی باشی،عادی بگذری،عادی زندگی کنی

طلبه که باشی یه دنیا دشمن واسه خودت تراشیدی

طلبه که باشی،ولایی که باشی،عاشق که باشی،از نظر مردم فقط یه شست و شوی مغزی هستی و آماج نگاه های تحقیر آمیز

طلبه که باشی،وقتی تسبیح تو دستات می لغزه و انگشتر عقیقت خودنمایی می کنه،بهترین دوستت بهت می گه شدی شبیه پیرها بی سواد مسجدی و تو می شکنی نه بخاطر خودت بخاطر آن مسجدی که مقدس ترین مکان است و به ظلم به اهالیش بی سواد میگویند.

طلبه که باشی و متضاد اطرافیانت که فکر کنی هر روز و هر شبت رو با عزیزترین کسانت و خیلی های دیگه توی بحث های فرسایشی به سر می برید،…

طلبه که باشی یعنی تلاش تمام اطرافیانت و…. برای تغییرت یا به اصطلاح خودشان نجاتت!!!!!

طلبه که باشی و در حال ذکر یعنی ریاکاری و بدنبال منافع!! و کسی چه میداند تو برای طلبه بودن تمام منافعت را زیر پا گذاشتی….

طلبه که باشی و ولایی،باید هر روز در خانه و کوچه و خیابان بشنوی تهمت های بیروایی را که به رهبرت می زنند و وقتی که تو دفاع می کنی حاصلش تنها یه کشمکش بی حاصل و فرسایش روحت هست ولی باز نمی توانی سکوت کنی در مقابل توهین به نهایت آرامانت به رهبرت….

طلبه که باشی ،آدمی ،و ممکنه گاهی بلغزی و امان از لغزشت که با لغزش تو تمام اسلام زیر پا می رود،!!! آبروی طلبه های دیگر هم می رود!! ولی با لغزش دختر یا پسر همسایه او فقط جوان است و جوانی کرده و دلش پاک است….

طلبه که باشی معمولی نیستی….خاصی!!!!

پس اگر طلبه هستی سعی نکن معمولی باشی….طلبه که باشی فرقی ندارد کوچک یا بزرگ،دختر یا پسر باید مثل یک طلبه زندگی کنی…همین

 پس طلبه طلبه بمان